پاسخ مورد 3: دفع کلیوی

1. بیمار با درد شکم دو روزه به همراه استفراغ و اسهال مراجعه کرده است. وی علایم دِهیدراتاسیون (مخاطات خشک بهمراه تاکی کاردی و اُفت فشار) و همچنین ترمور حین استراحت را نشان می دهد. این علایم با مسمومیت با لیتیوم مطابقت دارند که با نتایج خون وی که سطوح بالای لیتیوم را نشان می دهد تایید میشود. لیتیوم داردای پنجره درمانی باریکی است بدین معنی که با تغییرات جزئی در دوز دارو یا دفع آن از ادراد، مسمومیت رخ می دهد.

در این مورد، بیمار یک افزایش دوز در مقدار داروی دریافتی را گزارش کرده است. سطوح لیتیوم معمولا بدقت پایش می شود بویژه زمانی که تنظیم دوز دارو رخ داده باشد.

2. لیتیوم به سرعت جذب می شود و متابولیزه نمی شود. لیتیوم اساسا از طریق کلیه دفع می شود. حدود 80 درصد داروی جذب شدهاز لوله پیچیده نزدیک بازجذب می شود. وقتی بیمار دچار کم آبی یا هیپوناترمی است، لیتیوم بیشتری از کلیه ها بازجذب می شود در نتیجه غلظت در گردش لیتیوم افزایش می یابد.

در این مورد واضحا معلوم نیست که آیا اسهال و استفراغ از علایم مسمومیت با لیتیوم است یا اینکه گاستروانتریت منجر شده به هیپوناترمی و دِهیدراتاسیون موجب افزایش بازجذب لیتیوم شده است.

با ارزش است که گفته شود درمان طولانی مدت با لیتیوم بعلت تداخل با فعالیت هورمون ضد ادراری (ADH) می تواند منجر به دیابت بی منزه نفروژنیک شود.

این بیمار نیاز به رِهیدراتاسون از طریق مایع درمانی وریدی با پایش دقیق سطوح سدیم سرم بیمار دارد. وضعیت مایع درمانی بیمار باید به شکل منظم ارزیابی شود. در موارد مسمومیت شدید با لیتیوم، همودیالیز می تواند بعنوان درمان جایگزین کلیوی برای افزایش دفع شروع شود.

 

نکات کلیدی

1. لیتیوم دارای پنجره درمانی باریکی است و بیماران می توانند علایم مسمومیت را با تنظیمات جزئی دوز بروز دهند.
2. لیتیوم اساسا از کلیه ها دفع می شود. در موارد مصرف بیش از حد بهمراه مسمومیت شدید، ممکن است نیاز به همودیالیز برای افزایش دفع شود.